29 april 23:00

Daglengte: 18 uur en 25 minuten. Nog maar 4 weken tot de zon niet meer onder gaat. Het gaat weer ongelooflijk snel.

29 april 23:00, vanaf het balkon. Echt bizar...

Snarbyeidet -> voordeur

In de afgelopen dagen is er nog een nieuwe laag sneeuw gevallen: de laatste stuiptrekking van de winter. Op een feestje vrijdagavond concludeerden we in half aangeschoten staat dat zaterdag een van de laatste kansen zou zijn om de tocht van Snarbyeidet naar huis te maken.

Door de bergen van Snarbyeidet (A) tot aan de voordeur (B).

Vanaf 10.15 volgden we de sporen van vier mensen die voor ons begonnen waren. Zware, diepe sneeuw. Er was niets over van de geprepareerde paden die er een week geleden nog wel waren. Maar het was prachtig, en rustig. We deden ruim een uur over de eerste vier kilometer naar Trollvassbu, het makkelijkste stuk van de tocht.

Erik in de verte, vlakby Trollvassbu

De volgende hut was Nonsbu, waar duidelijk meer mensen vanuit verschillende richtingen naar toe waren komen skieen.



Vanuit Nonsbu gingen we verder naar Blåkollkoia, de derde en laatste hut. Hier konden we voor een groot gedeelte ons eigen spoor maken door het langgerekte, maagdelijke witte deken van verse sneeuw. Dat gevoel is onbeschrijflijk. Maar het ziet er ongeveer zo uit:

ons eigen spoor

Bij Blåkollkoia waren we inmiddels al een uur of 7 onderweg, terwijl we nog een zware laatste etappe voor ons hadden liggen.
Toen we 200 meter van onze voordeur de ski's onder ons vandaan haalden, hadden we er exact 30 kilometer op zitten, en waren we ruim 10 uur onderweg geweest. In die 10 uur hebben we in totaal 800 meter gestegen. En dit keer was die GPS niet alleen erg handig vanwege al deze statistieken, maar hadden we hem ook echt nodig om ons eigen spoor te kunnen maken in de goede richting.

Wat een zware, maar prachtige dag. En nu deze magische tocht voltooid is, mag de zomer wat mij betreft komen.

Veel moois

Pasen dit jaar: geweldig gezelschap barstend van energie, 5 dagen achter elkaar een prachtige tocht door de sneeuw, milde temperaturen, dramatische luchten, en heel veel spelletjes kolonisten met de nieuwe Tragically Hip over de boxen.

Vrijdag gingen we met fjellheisen de berg op. Bert en Leni met sneeuwschoenen, Erik en ik met ski's. Vanaf daar hebben we een spectaculair pad gebaand, met veel uitdagende heuveltjes en diepere sneeuw.

Sneeuwschoenen zijn enorme kolossen. Hier moest nog even gespeeld worden met de groothoeklens.

Zaterdag een tocht op Kvaløya, bij Håkøybotn. Net als voorgaande dagen was de lucht grijs, maar met fantastische tinten. Vanaf zeeniveau zijn we naar een hoger gelegen vlakte gelopen, met alweer een geweldig uitzicht over Tromsø en omgeving.


's Avonds trok de lucht in no-time open, en hebben we snel de auto gepakt richting Ramfjord, om nog een klein beetje zon mee te pakken.

het nog beijsde Ramfjord is een mooie plek om foto's te maken van iemand die foto's maakt van iemand die foto's maakt :)

Prachtig!

Voor zondag en maandag hadden we ons vakantiehuisje weer gereserveerd in Svensby. We zijn vaste klant geworden, na 7 weekenden in ruim een jaar tijd. Niet gek, aangezien het daar altijd mooi is. Ook als het 's middags regent, en je gedwongen bent spelletjes te spelen en in de sauna te zitten. Helemaal niet gek als je er 's avonds weer van die prachtige luchten voor terugkrijgt.... De zon brak door, en na het middageten besloten we nog een kort tochtje te doen. Dat werd nog een tocht van 9 kilometer door zware sneeuw naar de Trollhytta. Misschien wel de mooiste tocht van de afgelopen week!

hut in zicht!!

Met dank aan paps en mams omdat ze naast alle gezelligheid en energie ook nog voor zoveel mooie foto's hebben gezorgd, waaronder veel van bovenstaande. Maandag was het een regendag, maar is het ook weer gelukt om een tochtje van twee uur te doen, opnieuw naar de Trollhytta, maar dan vanaf de zuidkant. En we werden beloond, want de hut was open, we waren de enige gasten, en we kregen er verse koffie en wafels!

's Avonds zijn we in de pizzeria van Tromsø beland, voordat we aan de laatste drie potjes kolonisten begonnen van deze week. En om het af te maken, was de lucht vanmorgen strak blauw, en hadden we nog tijd om een wandelingetje op de zuidpunt van Tromsø te maken, terwijl we onderweg waren naar het vliegveld.


Het mag duidelijk zijn: het was alweer fantastisch. En terugkomen in de winter zullen ze zeker; het sneeuwschoen-wandelen is een nieuwe verslaving geworden, en het noorderlicht staat nog steeds hoog op de verlanglijst. Dat houden jullie absoluut tegoed!

Langlaufles

Net als vorig jaar wordt in maart en april onze hotel- en gidsenservice goed gebruikt. Bert en Leni zijn gisteravond met het laatste vliegtuig aangekomen en we hebben ze vandaag direct ingewijd in het langlaufen. Hup, meteen een tocht naar Trollsvassbu, een dikke 8 kilomenter heen en terug. Niet verkeerd. Het zijn natuurtalenten, en dat op hun leeftijd : ) De zon scheen pas op de terugweg naar huis, maar dat heeft het er niet minder mooi op gemaakt.




Morgen op Noorderlichtjacht, als het een beetje helder is.