Gappohytta

Bijna onverwacht stonden Bert en Leni vorige week vrijdag voor de deur. Tien dagen eerder hadden ze besloten dat Noorwegen zó mooi is, dat ze dit jaar nog een keer wilden langskomen. Een fantastisch idee, maar niet zonder risico voor slecht weer. En in Tromsø regende het inderdaad, gelukkig maar, want het bood een prachtige uitkomst om het binnenland te ontdekken, waar het wél winter was.

Zaterdagochtend vertrokken we voor een huttentocht. Na wat rondvragen, besloten we een tocht te maken naar de Gappohytta.De toeristenvereniging van Troms heeft een stuk of 20 hutten verspreid door de provincie, waar je, als je een sleutel hebt, kunt overnachten tegen een redelijke prijs.

Vanuit het dal waar we parkeerden was het vier uur lopen naar de hut, die op ruim 700 meter hoogte staat op de grens van Zweden en Noorwegen. Op een fantastische plek (zie de foto's). We waren er helemaal alleen, met waarschijnlijk in een straal van minstens 10 kilometer helemaal niemand bij ons in de buurt. Machtig. En 's nachts, in afwezigheid van de maan, kon je geen hand voor ogen zien. Wat een bijzondere ervaring!